Dag 3 – Capdepera

[ad_1]
Capdepera

Ik had er nog nooit van gehoord, maar Capdepera is een plaatsje in het uiterste noordoosten van het eiland Mallorca en volgens de Lonely Planet een aanrader om te bezoeken vanwege de overblijfselen van een twaalfde eeuws kasteel. Dus als liefhebbers van cultuurhistorische bezienswaardigheden hebben we er een bezoekje aan gewaagd, en het mag gezegd worden: het is een alleraardigst optrekje wat op een mooi en strategisch verantwoorde plek is neergezet. Niet zo’n megalomaan groot bouwwerk als je op het vasteland nog wel eens tegenkomt, maar een leuk knus kasteeltje. Eigenlijk is het een gefortificeerd dorp, maar dat komt omdat koning Jaume de 2e, zoon van Koning Jaume, hoe kan het ook anders, den eerste, koning van Aragón, graaf van Barcelona en heer van Montpellier, die zijn zoon dus, een muur om het kasteel liet bouwen om de bevolking een beetje bijeen te houden. Jaume I, in goed Nederlands, Jacobus I, had middels wat oorlogen en veldslagen, zijn koninkrijk flink uitgebreid, en heeft daar in 1231 Mallorca aan toegevoegd door er de Moren te verdrijven en het eiland in christelijke handen kwam. Sindsdien is het natuurlijk alleen maar goed gegaan met het bestuur (sorry voor dat sarcastisch kuchje) en is het kasteel in onbruik geraakt, tot men er ergens in de 19e eeuw een molen in liet bouwen. Later is ook die verruineerd en nu zit er een museum over hoe men hoedjes en andere gebruiksvoorwerpen van palmbladen vlecht. Maar de uitzichten zijn fenomenaal. Die Jacobus wist zijn plekjes wel uit te zoeken.

Na zoveel educatief verantwoord vertier hebben we onze rust gezocht op het strand. En wat voor stand! Zo’ n mooi idyllisch baaitje met een turquoise lagune waar niet meer dan 20 man lag te rusten en te zonnen. Niet zoals dat van gisteren dat schier onbereikbaar bleek, maar gewoon makkelijk toegankelijk. Een aantekening van waarschijnlijk een local op de slagboom met daarop ‘No Tourist’ zal hier zeker debet aan zijn. Wel, omdat wij natuurlijk al zo’n twaalf jaar onze vakanties in Spanje doorbrengen, kun je ons eigenlijk geen toerist meer noemen. Dus hebben wij ons parmantig geïnstalleerd met schaduwtent en koeltas en hebben we ons tot zonsondergang prima vermaakt.

Eenmaal thuis was de puf eruit en konden we het niet opbrengen de plaatselijke horeca te ondersteunen, dus hebben we, ondanks het slechte barbecuecijfer, de kooltjes opgestookt en diverse vleesjes gegrilleerd, en tesamen met een gekoelde jonge temperanillo smakelijk geconsumeerd.

Morgen naar Palma. Als dat maar goed gaat!









[ad_2]

Source

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*