Dag 9 – Valencia

[ad_1]
Valencia

Wow, wow en nog eens wow! Wat is Valencia een gave stad! ik heb er geen superlatieven voor. Ik loop hier al sinds ik de taxi ben uitgestapt met een smile van hier tot Tokyo, wat ongetwijfeld ook een mooie stad is, maar het niet haalt bij Valencia, dat een zeer relaxte soort van gezelligheid uitstraalt. Een vibe als ik het zo in goed Nederlands mag omschrijven.

Gisteren heb ik u verteld dat wij naar het strand zijn gefietst. Het begin van deze fietstocht voert door de drooggelegde rivierbedding van de Túria rivier. In 1957 was deze rivier buiten zijn oevers getreden en stond het water de Valencianen letterlijk aan de lippen. In sommige straten stond het water meer dan twee meter hoog. De overstroming veroorzaakte tientallen slachtoffers en onmetelijke economische schade. Maar ondanks zijn nare karakter, beloofde dictator Franco een oplossing en die kwam in het idee om de rivier om te leiden. De drooggevallen rivier zou dan ruimte kunnen bieden aan snel- en spoorwegen. “Hartstikke goed idee!” zeiden de Valencianen, “maar dat van die snelweg; dat gaat niet gebeuren! We maken er een park van!”

Zo gezegd zo gedaan en eind 1973 waren de werken gereed. En wat een schot in de roos! Het is nu dé trekpleister van de stad. Er zijn parken, tuinen, plantsoenen, sportvelden, zwembaden, waterwerken, kermisattracties, kunst en het is een 9 kilometer lange openbare sportschool voor hardlopers, wandelaars, fietsers, met fitnessdingen voor bodybuilders etcetera etcetera. Er hangt een geweldige sfeer en ik zou er uren en dagenlang in kunnen rondstruinen.

Gisteren kwamen we bij het wandelen uit bij een honkbalwedstrijd, en na een korte analyse moeten constateren dat de spelers er allemaal goed uitzagen, maar dat ik tijdens een half uurtje schaak meer beweeg dan deze sportlieden. Maar ja ieder zijn ding. Later even door de Koninklijke Tuinen gekuierd. Het leek hier wel of de tuinman al een behoorlijke tijd op langdurig verlof is gestuurd want er was op zijn zachts gezegd wat achterstallig onderhoud. Nu is er bij fonteinen, paviljoenen en volières nog wel overheen te komen, maar bij planten en bomen levert dat al snel onherstelbare schade op. Maar goed, ik zal ze er eens op wijzen dat ik gediplomeerd hovenier ben en wellicht kom ik zodoende aan een baan bij de Valenciaanse plantsoenendienst.

Maar ik ben nog niet klaar met de de verhaling over el Jardí del Túria, zoals het stadspark officieel in het Valenciaans heet! Het mooiste komt nog! Aan het eind van het park is eind twintigste eeuw de Stad van Kunst en Wetenschap verrezen. Een staaltje moderne architectuur dat zijn weerga niet kent. Ik heb gisteren een miljoen foto’s geschoten en ik ga vanavond nog n rolletje volschieten als de gebouwen sfeervol worden verlicht. Wat een pracht! Het zijn zeven bouwwerken met diverse functies zoals het wetenschapsmuseum, een evenementenhal, de opera en een brug. De Ciutat de les Arts i les Ciències! Gaat dat zien! In het echt of op digitale media zoal googlemaps die er 3D plaatjes van heeft gemaakt.

Had ik al verteld dat ik Valencia geweldig vind?




















[ad_2]

Source

8 Reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*