Zo’n laatste dag van een vakantie kun je maar beter rustig aan doorbrengen en dat hebben we dus aan het strand gedaan. Een paar uurtjes maar hoor, want ik kreeg doorligplekken. Gelukkig had ik ook nu het stoeltje van de pensionhouder van El Aguila Libre ter beschikking om zulks te voorkomen.
We moesten echter wel op tijd weer retour want er werd bezoek verwacht van diverse in het Spaanse woonachtige Holandeses waarmee we inmiddels een warme vriendschap hebben opgebouwd. Evita, Henny en Pieter zaten al op het nieuw aangelegde terras dat vandaag officieel geopend werd te genieten van een al dan niet alcoholische versnapering toen wij aankwamen. Een snelle zandafspoelbeurt later konden wij hen vergezellen.
Pieter, een professionele fotograaf die zijn sporen heeft verdient in diverse grote producties van nationale en internationale films, is tegenwoordig ook amateur dronepiloot en had zijn vliegende camera meegenomen om te demonstreren. Dat was leuk speelgoed hoor! Er gingen al stemmen op om mij er een voor sinterklaas cadeau te doen, maar dat is gekheid, want ik ben bang dat ik zoiets binnen 2 minuten laat crashen of verdwalen of iemand serieus zou verwonden. Het resultaat van de demo moet nog even op zich laten wachten, want Pieter is professional en pas als het goed is zal het worden vrijgegeven.
Carmen, de buurvrouw van het pension en de passerende herders waren zeer onder de indruk van dit mediaspektakel en de herders zagen meteen mogelijkheden om hun kuddes voortaan vanuit het café te bewaken. Carmen zelf bood meteen de leegstaande woning aan het eind van de straat te koop aan.
Om een volksoploop te voorkomen en omdat de batterijen op waren, zijn we maar gestopt met dit spontane evenement en terug gegaan naar het terras om ons te goed te doen aan de fijne spijzen die ter tafel waren gebracht, waaronder een heerlijke porra van Evita. En we waren zelfs zo verstandig om om 23.00 uur naar bed te gaan, want de wekker stond zeer vroeg afgesteld voor ons naderend vertrek terug naar huis en onze poezen.
Helaas zit het er weer op. We hebben een mooie week achter de rug die wel twee weken leek te duren. Een teken dat het een goede week was. Dank aan Ine in Estepona en Arend & Denise in Alfarnatejo voor de goede zorgen. En de wijn. Er was altijd wijn.
Laat een reactie achter