[ad_1]
Gisteren en vandaag was het weer dusdanig dat men niets anders kon dan aan het strand liggen luieren. Ons eigen stand, dat van Tazacorte, ligt hemelsbreed zo’n 4,5 km van ons vandaan, maar omdat wij op 423 meter hoogte wonen, moet dat hoogteverschil door middel van slingerbochten door berg en dal worden overwonnen en doen we er zo’n 15 a 20 minuten over. Maar het is de moeite waard, want Tazacorte zelf is een leutig dorp en de enclave aan het strand is niet te toeristisch. Leuke hippies, oude Duitsers, wat zwervers en dan heddut ver gehad.
Het dorp ligt tussen de bananenplantages, die hier overdadig veel aanwezig zijn. Alhier wordt de Plátano, zoals het in het Spaans heet, geteeld op een miljoenmiljard bomen, en vindt men dat er een wezenlijk verschil is met de, meestal uit Zuid-America afkomstige Banana. De bananen van dit eiland zijn namelijk iets zoeter, maar ook qua formaat iets kleiner. De meeste Spanjaarden zullen alle bananen Plátanos noemen, maar dat is meer uit chauvinisme want de Canarische variant is natuurlijk een Spaans product.
Ondanks, of mede dankzij dat ons huisje zich zo hoog bevindt, hebben we goed zicht op de vogels die hier zo’n beetje heel d’n dag rondvliegen. U zult niet versteld staan als ik zeg dat er best veel kanaries aanwezig zijn. Ze zijn een fraktie kleiner dan de tamme varianten die bij mij in de voliere aanwezig zijn, en ze zijn allemaal groen. Ze fluiten echter net zo vrolijk als bij ons in het voorjaar. Daarnaast zijn er veel duiven, enwel turkse tortels, houtduiven, rotsduiven, Paloma blancas en wat al niet meer. Er zijn op het eiland dan ook veel duivenmelkers te vinden. Ook vanzelfsprekend de halsbandparkieten en ik heb een paar keer een reiger waargenomen. Maar in de palmboom tegenover ons appartement zit een nestje torenvalken. Wanneer de ouders komen voeren is het alsof er iemand gekeeld wordt, zo gaan ze tekeer. Gelukkig is dat hooguit twee keer per dag, dus dat valt mee. Verder nog een tjiftjaf gezien, Gerrit de Alpenraaf natuurlijk en een voor mij onbekende soort, wellicht de Westafrikaanse variant van de Joeribengbeng, maar dat moet ik nog opzoeken.
Vanavond is de laatste avond op zeeshow, dat houdt in dat we morgen weer huiswaarts keren en we zijn ons zowel fysiek als psychisch aan het voorbereiden op de extreme winterse omstandigheden aldaar.
Het was kort maar krachtig en we waren eventjes helemaal weg. Plannen voor een volgende trip zijn er voldoende, maar nog niet concreet, dus we houden u op de hoogte. Haste luego amigo’s
[ad_2]
Laat een reactie achter