[ad_1]
Het spreekwoord zegt: achter de wolken schijnt de zon, en dat klopt, zo kan ik u mededelen. We hebben heerlijk in de zon ontbeten en een tas koffie gedronken, terwijl we in de krant lazen dat Nederland wederom getroffen was door een sneeuwbui. We hebben aan u gedacht, lieve lezers. Heel kort.
Aldus hebben wij ons al vroeg op in de middag op het strand van Tazacorte neergevlijd en daar de dag doorgebracht. Op dit kunstmatig aangelegde zwarte strand is het goed vertoeven en zijn alle faciliteiten op loopafstand. Doordat het gemaakt is van lavazand heeft het zijn kenmerkende kleur, maar het geeft desondanks niet af. Het houdt wel goed de warmte vast en wij vroegen ons af hoe dat hier dan hartje zomer uit te houden is. Wellicht gebruikt men dan asbest strandlakens.
Veel meer kan ik u er niet over zeggen. Het was heerlijk. Ik heb goed geslapen en ook nog wat gelezen (deel vier(dus eigenlijk het vervolg) van de Millennium trilogie; ondanks dat het door een andere schrijver (want de Stieg Larsson heeft het tijdige met het eeuwige verwisseld) is geschreven, is het een aanrader!) (Bij voorbaat mijn excuses voor het veelvuldig gebruik van haakjes openen en sluiten).
Maar wacht: ik zou u nog over de restaurants vertellen. Dat is wel de moeite waard. Het is hier natuurlijk laagseizoen en de toeristen zijn op twee handen te tellen, en dus zijn er ook niet zoveel restaurants geopend. Het is goed zoeken, maar met behulp van Tripadvisor zijn we een heel eind gekomen.
Er zijn diverse taparestaurants, maar ook veel pizzeria’s. Waar deze Italiaanse invloed vandaan komt is ons een raadsel. We hebben een Italiaan uitgeprobeerd, en het was er erg smaakvol. Dat vermoeden hadden wij op voorhand, omdat het restaurant vol zat. Op het menu stond dat ze geen wifi, mayonaise of ketchup hadden en ook geen coca-cola. Dat zouden meer restaurateurs moeten doen. Wel hadden ze er heerlijke pastas. Ook het Argentijns restaurant Los Argentinos is een aanrader. In een voormalige veestal is een zeer leuk restaurant neergezet met vriendelijke bediening en goed vlees.
We hebben ook een van de taparestaurants uitgeprobeerd. Ondanks dat het eiland geen massatoerisme kent, zijn ze wel de Spaanse normen en waarden uit het oog verloren. Daar waar men in Spanje (buiten de toeristencentra) ’s avonds pas rond 22.00 uur een tapaatje gaat eten met een bijbehorend glas wijn, is hier de keuken om 22.00 uur dicht. Gelukkig zag men bij restaurant La Pergola de paniek in onze ogen en werden er snel nog wat tonijnkroketjes en wat lomo op tafel gezet zodat we niet helemaal zonder eten met onze wijn op het terras zaten. Het is soms afzien, maar gelukkig hadden wij geluk!
[ad_2]
Laat een reactie achter