[ad_1]
Dat hebben wij weer! De afgelopen 36 uur hebben we hier op het eiland van de eeuwige lente zegge en schrijven 1 (één) uurtje zon gezien. Daarna is het dichtgetrokken en bleef het bij een windstilte zeer tot zwaar bewolkt. Doordat er geen wind was bleven die wolken ook lekker boven en op het eiland hangen en vormden zo doende een dikke laag waar geen straaltje zon doorkon. Eeuwige lente; onze hoela! Als het zo moet, dan gaan we wel elders kijken!
En zo togen wij in onze huurcoche naar Los Canarios op het zuidelijkste puntje van dit eiland dat zo’n 3 miljoen jaar geleden is ontstaan uit vulkanische activiteiten. Het is dus eigenlijk een keten van vulkanen die van alle Canarische eilanden de meest actieve is. Deze keten steekt op zijn hoogtepunt zo’n 2400 meter boven de zeespiegel en je vraagt je af waarom de mensen hier zijn neergestreken. Het is stikonhandig om op die steile hellingen uw huis weg te zetten, en de kans dat er nog een uitbarsting komt is klein, maar hij is er wel. Deskundigen van wikipedia zeggen dat het halve eiland dan in zee valt en een tsunami veroorzaakt die de Verenigde Staten van de aardbol wegvaagd.
Maar ja, zover is dat nog niet. Hopelijk. De weg naar het zuiden ligt ook langs vervaarlijke kloven en diepe afgronden. De afdrukken van de hand van mijn echtgenoot staan nog in de handvaten van de autodeur. Nog zo’n nadeel van wonen op een vulkaan. Het staat en hangt hier allemaal schots en scheef en daar hebben ze geprobeerd een weg langs te leggen. Maar met schitterende vergezichten hoor! “Kijk” riep ik dan, “daar vliegt een vogel beneden ons”. “Let nou maar op de weg”, kreeg ik vervolgens als dwingend advies. Zo reden we berg op en af via slingerdeslangerbochten en zijn we uiteindelijk toch nog heelhuids thuisgekomen.
Maar zonder dollen. Het is allemaal heel ongedwongen en men werkt hier ook aan verbetering van de infrastuctuur. De nieuwe weg (met houten vangrails! Waar zie je dat nog?) is nog niet af, maar daar wordt hard (wij zouden zeggen rustig) aan gewerkt. Ook houdt men hier ervan om zijn huis een kleurtje te geven en is men heel bedreven in tegelmozaïeken waarmee alles een vrolijk tintje krijgt.
Ondanks de bewolking was de temperatuur hier prima, zo tussen de 19 en 20 graden. Dus toch maar even naar het strand maar dan met onze vestjes aan. Was ook prima! Tenslotte hebben we in de stad heerlijk gegeten bij een van de vele Italiaanse eettentjes. Dat moet ik nog even uitzoeken waarom er daar zoveel van zijn.
Morgen schijnt de zon weer!
[ad_2]
Laat een reactie achter