5

[ad_1]

Na het goede ontbijt in Castro-huppeldepup zijn we na een bezoekje aan de hypermercado voor wat levensbehoeften op weg gegaan naar de volgende bestemming. In een boekje voor autocaravanistas waarin mooie gratis overnachtingsplaatsen staan vermeld las ik dat er in Cabárceno een parkeerplaats mét voorzieningen was. Dit plaatsje lag in een natuurpark en het scheen dat er een bijzonder dierenpark was. En dat klopte. Niets aan gelogen. Alleen de voorzieningen waren al sinds de tijd van de Moorse overheersing gesloten. De dieren waren wel bijzonder want zulke tref je niet alledag in het Spaanse. Echter bleek de officiële bezichtiging per kabelbaan te gaan voor de officiële prijs van €30,- per persoon. Nu heeft mijn man al hoogtevrees als ie op el periodico staat, en samen vonden we de prijs óók wel erg hoog.

Bovendien konden we 25 meter vanaf onze standplaats de beesten veel beter zien dan vanuit zo’n wiebelende gondola. Er was tevens een idyllisch meertje met eendenkuikens en schildpadden, en zo bleek, ook Amerikaanse rivierkreeftjes die door een toevallig voorbijvliegende meeuw waren opgemerkt. Wij dachten een mooie wandeling om dit meer te kunnen maken, maar al snel bleek dat het brede pad veranderde in een padje en later in een glibberige ondoordringbare wildernis. Toen we met modder tot aan ons knieën weer terugkwamen zijn we maar via de onofficiële route naar de olifantjes en buffels gaan kijken.

Het dorp waar dit allemaal plaatsvond heeft 3 restaurants en een 1 winkeltje. Na het overigens uitstekende menú del dia gingen we even rusten. En na nog wat gewandel was het ineens weer tijd voor een lichte avondmaaltijd, bijvoorbeeld tapa’s of pintxos. Maar niets van dat. Toen de zweefzoo om 18.00 uur dicht ging sloten de restaurant meteen ook hun deuren. Begrijpelijk, want het is nu geen vakantieseizoen en als ge het van die 10 campers uit “We zijn er bijna” moet hebben waarvan 90 procent hun kostje zelf in elkaar kookt op hun primusbranders, dan is daar ook geen droog brood mee te verdienen.

Gelukkig hadden we nog wat brood en chipskruimels en een overgebleven fles wijn. Kwam die kurkentrekker toch nog van pas.

[ad_2]

Source