1

[ad_1]

Het is ons gelukt, vrienden en vriendinnen van dit reisblogje. Het is nu 17.00 uur lokale tijd en wij liggen in Cantabria aan het strand.

Vanochtend werden we om 8.15 uur door een vriendelijke chauffeur van de Taxi-Line opgehaald en naar Breda Centraal station gebracht. Omdat de Parel van het Zuiden tegenswoordig ook op het internationale hogesnelheidsnet van de Nederlandsche Spoorwegen is aangesloten konden wij de trein pakken naar Zaventem, alwaar het Belgisch nationaal vliegveld zich bevindt, en wij daar een vlucht moesten halen richting Baskenland.

Hier begint namelijk onze Grande Vaccaciones Dos Mil Diecinueve.

Omdat naar deze bestemming niet op zulke onaardse tijden wordt gevlogen als bij die van Zuid-Spanje, waarbij je bij nacht en ontij uit de veren moet om op tijd op een onzer luchthavens te zijn, was dit in vergelijking een comfortabel begin. Het hield wel in dat we nu dus pas op het strand liggen, maar we hebben nog drie weken om dit enigszins te compenseren. En ge moet altijd voorzichtig beginnen, vooral ik met mijn tere, pigmentvrije huidje.

Maar goed, een voorspoedige vlucht met de SaBeNa (vandaag de dag beterbekend als Brussels Airlines), zei het een Spaans kwartiertje later geland dan gepland, werden wij door Ines van het vliegveld opgehaald en naar onze camper gebracht. De eerste week vertoeven en verplaatsen wij ons namelijk in een mobiel huis. Een knalgeel omgebouwd Volkswagen busje dat in een ver verleden dienst heeft gedaan als rolstoeltaxi, maar dat door de vriend van Ines, die op dit moment op wereldreis is, eigenhandig tot autocaravana is getransformeerd en dat via een soort airbnb voor campers tegen een schappelijke prijs te huur wordt aangeboden.

De camper is echter wel van redelijk formaat, en ik vermoed dat je er in Nederland rijbewijs BCDE en F voor moet hebben aangevuld met cerificaten en andere diploma’s, maar hier in Baskenland zijn ze niet zo flauw en krijg je met rijbewijs B gewoon zo’n gevaarte mee. Succes ermee!

Nu is mijn ervaring met grote dieselbussen niet heel uitgebreid, en dus tikte ik in de eerste bocht naar rechts een ander busje, dat overigen erg ruim op de rijbaan geparkeerd stond, met mijn achterkantje aan. Heel lichtjes maar, en de schade was niet of nauwelijks waarneembaar, en dus volgden we extra voorzichtig ons pad.

Omdat het vandaag zondag is, en alle winkels dicht, besloten we maar naar het strand te rijden. Op advies van Ines moesten we daarvoor naar Playa Sonabia, het mooiste strand van Noord-Spanje in de aan Baskenland grenzende provincie Cantabrië, zo’n drie kwartier tuffen met het huis op wielen.

En daar liggen we dan. Samen gezellig met de Cantabriers die hun vrije dag hier plachten te besteden. En ja hoor, een hoogblonde Rotterdamse die met haar kleinkind luidruchtig aan het beachballen is….




[ad_2]

Source

29 Reacties

  1. Leuk om te lezen, voor ons bekend gebied. Willem had als kind een tante in Andrin ( bij Llanes). Wij zijn 2 jaar geleden van uit Portugal over Santiago de Compostela de hele kustlijn afgereden. Echt een super mooi gebied. Ik ben benieuwt waar jullie reis me langs gaat leiden.

  2. Heerlijk! Het wordt dus een soort ‘we zijn er bijna’ met de camper. Maar dan uiteraard niet met bejaarden in afritsbroek en op verstandige sandalen maar met Pat&Andy. Dat wordt weer 3 weken mee op vakantie. Veel plezier ?

  3. Leuk om te lezen, voor ons bekend gebied. Willem had als kind een tante in Andrin ( bij Llanes). Wij zijn 2 jaar geleden van uit Portugal over Santiago de Compostela de hele kustlijn afgereden. Echt een super mooi gebied. Ik ben benieuwt waar jullie reis me langs gaat leiden.

Reacties zijn gesloten.