5. Colmenar

[ad_1]

We zijn inmiddels een paar dagen bij onze vrienden Arend en Denise en dat is natuurlijk altijd garantie voor gezelligheid en vertier. De waard en waardin zorgen altijd prima voor hun gasten en dus werden we onthaald met een hapje en een drankje. De volgende dag moesten we daar even van bekomen en dat doet men dan op het strand. Daar is verder niet zoveel over te vertellen; het was rustig en vloed. En uit de wind was het heerlijk. De lunch bij het strandtentje was enorm. Het voorgerecht was genoeg voor vijf personen en de vis was zo uit de zee op mijn bordje beland.

Onze hosts hadden voor de namiddag een meet and greet georganiseerd met onze goede vrienden Hennie en Pieter in het dorp Colmenar, dat voor iedereen centraal en niet te ver weg ligt. Het was inmiddels al wat jaartjes geleden dat wij hier onze opwachting hadden gemaakt en ik was nog geen 2 minuten in het dorp, en ja hoor: daar zat Don Ron bij Los Pépé’s alsof de tijd had stilgestaan.

Los Pépé’s is een van de oudste tapasbarretjes in Colmenar en kennelijk sinds kort overgegaan van eigenaars, die opvallend goed Nederlands spraken en ook een ongewoon on-Spaans voorkomen hadden. Het bleken Nederlanders van Limburgse origine en zij waren sinds twee weken uitbaters van voornoemd etablissement.

En ik gun ze alle succes, maar om nou bitterballen en frikandellen als Tapas Hollandais op de kaart te zetten, daar krijg ik rillingen en uitslag van. De snacks vonden echter gretig aftrek bij het overwegend uit Nederlandse immigranten bestaande publiek. Helaas waren de albondigas op.

De landheer van Aguila Libre en zijn vrouw zijn inmiddels een paar dagen op familiebezoek in Ballanda en hebben de zorg voor het huis en de hondjes aan ons overgelaten. We hebben snel de sloten vervangen en het hek gebarricadeerd en laten niemand meer toe op ons nieuw domein!







[ad_2]

Source

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*