[ad_1]
San Martin de Valdeiglesias

Zo’n laatste dag moet bij ons ook altijd uit de hand lopen. De hele vakantie lekker rode wijn getutterd, en nooit een centje pijn in de ochtend. We hadden natuurlijk uitgebreid afscheid genomen van onze vrienden bij El Pijamas, waarbij we wederom niet mochten betalen. Dat vonden we echt te gortig, en hebben dat maar gecompenseerd door Manolo en Miguel een flinke fooi te geven. Toen we weer thuis kwamen was het familiefeestje van onze hostess Carmen nog in volle gang en moesten en zouden we een drankje meedrinken. Dus bij uitzondering één (1). glaasje Sidra (appelcider uit Asturias, meegebracht door een verre neef) op en nu zo gammel als ik-weet-niet-wat. Patrick weet niet meer dattie op tafel heeft staan dansen en ik heb van de weersomstuit vandaag een letterlijk oliedomme fout begaan.

Omdat ik dus niet helemaal fris en helder was vandaag heb ik lekker de tank van de huurauto vol met benzine getankt want dat was de afspraak met de verhuurder. Ja, dat de tank vol moest zijn; dat klopt. Alleen moest die euro95 eigenlijk diesel zijn. En daar kwam ik pas achter toen de tank al helemaal vol zat.

Dat alles weer goed is gekomen, moge duidelijk zijn anders had ik nu niet in het vliegtuig gezeten, maar het is dankzij mijn kalme inborst en rustige uitstraling dat mijn bloeddruk niet tot gevaarlijke hoogte is gestegen en ik nog nagels heb. De hulpvaardige caissière van de Repsol heeft ons uit de brand geholpen door de Spaanse ANWB te bellen om de auto te verslepen. Want verder rijden in deze situatie was niet aan te bevelen, en ik nam dat kwakkeloos van haar aan, want zij was toch de expert in deze. Binnen 30 minuten zou de autoambulance ter plekke zijn, gevolgd door een taxi van de verhuursmaatschap. Toen we daar uiteindelijk anderhalf uur later in zaten, hadden we nog een ruime 20 minuten voor de gate zou sluiten, dus verzocht ik de chauffeur er een beetje gas op te geven. No problem, zee ’t ie in vloeiend Spaans. Tijd zat.

We vlogen Ryanair dat nu niet bekend staat om zijn efficiënte afhandeling van wachtrijen en souplesse bij dringende situaties. Maar dat moet rechtgezet worden: na uitleg van de situatie aan de baliejuffrouw werd er terstond een nieuwe wachtrij aangemaakt en we waren meteen aan de beurt. De security was wat minder doorstromend, maar ook daar zijn we doorgekomen en de gate was gelukkig lekker dichtbij en konden we nog net mee.

De wijze les van vandaag: wees matig met Sidra! Het is niet eens lekker!

Epiloog

Breda (NL)

We zijn weer thuis, señora’s y señores. Het zit erop en we hebben zo u gelezen heeft een geweldige vakantie gehad, die maar niet op leek te houden. Het lijkt wel een half jaar geleden dat we op Mallorca landden. Niets is minder waar natuurlijk maar zo leek het wel.

De schoonheid van Mallorca achter de toeristengebieden, de supergeweldigleuke stad Valencia, dat leuke dorp achter Toledo, de megatoffe World Pride in Madrid en de serene rust in San Martin de Valdeiglesias: allemaal hoogtepunten van deze Gran Tour De España edicíon 2017.

We zijn weer helemaal tot rust gekomen en denken alweer na over de volgende vakantie, waarvan ik u natuurlijk weer uitgebreid verslag van zal doen.

Dank aan u voor het lezen, de likes en de leuke reacties.

¡Hasta luego!

[ad_2]

Source