Ik u zal eens bijpraten over het verloop van de afgelopen dagen want het is weer te lang geleden. Dit is te wijten aan een vroegtijdig maar tijdelijk opgetreden writersblock waar iedere zichzelf respecterende al dan niet als hobbyist schrijvende schrijver vroeg of laat mee wordt geconfronteerd. Maat dit terzijde.
Om onze dagen zo efficiënt mogelijk te besteden hebben we een vast stramien waarop onze dagen zijn ingedeeld. Dat begint met niet al te vroeg op te staan gevolgd door een kop zelfgebakken espresso met de van huis meegebrachte Bialetti Moka Express 2 kops percolator. “Zeul je die altijd mee?” hoor ik u vragen. Ja, is dan mijn antwoord. Vakanties in het verleden hebben aangetoond dat de gemiddelde Europeaan die zijn hoofd -of neveninkomsten wint uit de verhuur van accommodatie aan toeristen zoals u en ik, over het algemeen genomen weinig tot zeer weinig investeert in goede koffiebereidingsapparaatuur en als dit al aanwezig is dit als ondergeschoven kindje rechts achterin in het onderste beschimmelde kastje is weggemoffeld. Dus door schade en schande wijs geworden zeulen we dit met prijzen overladen en inmiddels voor Italiaans design iconisch geworden potje mee op iedere vakantie, want als uw ondergetekende ergens goed chagrijnig en onredelijk boos van kan worden is het wel door het ontbreken van een kop goede sterke koffie aan het begin van de dag. Ik word al kwaad als ik er aan denk!
Na de tweede kop volgt meestal een licht doch voedzaam ontbijt, wat meestal bestaat uit fruit, yoghurt en meergranen muesli of volkoren cornflakes en dat alles goed gemengd en opgediend in een daarvoor bestemd ontbijtschaaltje bij voorkeur van hetzelfde servies als het koffiekommetje maar het is niet onoverkomelijk als dit niet het geval is.
Dan maak ik mijn echtgenoot wakker als die al niet van al die herrie in de keuken is ontwaakt. Na het opfrissen en het implanteren van zijn oogprotheses wordt er eerst een peuk opgestoken. Al dat ontbijtgedoe hoeft voor hem niet zo.
Na het derde bakje volgt een vierde meestal begeleid met een van de lokale patissier bekende specialiteit vaak in de vorm van een roomgebakje. Je moet tenslotte ook voldoende suikers binnenkrijgen tijdens zo’n inspannende en actieve vakantie.
Dan is er tijd voor het raadplegen van de diverse sociale medii alsmede het spelen van enerverende spelletjes zoals daar zijn: freecell, sudoku, wordfued (voorheen bekend als scrabble) en mahjjong. Stuk voor stuk klassiekers die bekend staan om hun ontspannende werking. De boog kan immers niet altijd gespannen zijn. Er moet tussendoor ook nog aan het blog gewerkt worden.
Als er dan voldoende moed is verzameld pakken we de auto en gaan we boodschappen doen, want meestal is de wijn toch opgegaan.
Alle grote supermarktconcerns hebben hier in het dorp een filiaal geopend en onze favoriet is de Carrefour omdat die het dichts bij is en ze werkelijk een fenomenale discjockey in dienst hebben. Bij binnenkomst komen de vrolijke deuntjes je al tegemoet. Niet van die slappe muzak als bij de Appie, maar swingende en opzwepende hits zijn hier het beproefde recept voor goed geluimde klanten en dus volle winkelwagentjes.
Daarna is het rond 14.00 uur tijd om te gaan eten. En in Spanje gebruikt men dan de hoofdmaaltijd. Dit wordt dan als “Menu del dia”, een 3 gangen menu met een glas wijn of water en een afsluitende kop caffe, in diverse horecagelegenheden voor 7 tot 12 Euro aangeboden, met bijpassende prijs/kwaliteitverhouding. Omdat deze maaltijd binnen de siësta valt wordt er zo snel mogelijk opgediend, want na het eten moet men nog een dutje doen, alvorens weer aan den arbeid moet worden gegaan. Het hoeft niet gezegd dat dit laatste voor ons natuurlijk niet van toepassing is en wij onze rust gaan zoeken op het strand.
De temperaturen van boven de 30° zijn zelfs Patrick te gortig en gaan wij dus pas tegen vieren richting het strand. En daar blijven dan tot een uur of acht, half negen. Dat geeft mij tijd om lekker rustig een boek te lezen want daar was ik de hele dag nog niet aan toegekomen.
Eenmaal weer thuis worden de strandlakens uitgehangen, het luie zweet afgespoeld en een flesje wijn opengetrokken. Een begeleidend tapatje erbij en de dag is weer ten einde. Op naar de volgende!
