Dag 7

[ad_1]
Kroatië

Dag 7

Ik kan u mededelen dat ik vandaag een beetje in mineur ben, vrienden. Het is hier onze laatste dag in ons hutje op de berg en ik ben bang dag ik het ga missen hier. Het is bovendien niet best qua weersomstandigheden. Het is bewolkt en het waait.

Dus ideale omstandigheden om een fikse wandeling te gaan maken. We zouden eens gaan kijken naar de mogelijkheden om via de andere kant van de berg naar ons huis te geraken. We hebben van alles geprobeerd: fietsroutes, weilanden, boomgaarden en geitenpadjes (geen geit te zien trouwens), maar we kwamen er niet aan uit. Tussen de druivenstokken en pruimenbomen waren we volgens de satelliet maar 100 meter van ons perceel vandaan, maar we kwamen er vanwege de wildgroei niet bij en zijn uiteindelijk maar omgedraaid en de weg terug genomen, daarbij natuurlijk getracht de eigendommen van de boeren niet te vernielen, want het schijnt dat men hier in het verleden erg scheutig is geweest met het verlenen van jachtvergunningen aan de buitenlui en dan is het aan te nemen dat ze ook jachtgeweren in de aanslag hebben, en je moet er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren als je een aardappelplant vertrapt of een spruitje vermorzeld. Er doen hier de wildste verhalen de ronde over nooit meer teruggekeerde en verloren gewaande toeristen….

Neen, hoor. Ik houd u voor het lapje en maak een gebbetje. De mensen hier zijn supervriendelijk. Achter de soms norse, Slavische trekken, zit altijd een vriendelijk “goedendag” en lacht men u hartelijk toe.

En men is zeer behulpzaam. We hebben zelfs iemand bereid gevonden ons morgenochtend om 05.00 uur (ja u leest het goed) met ons heel hebben en houden naar de veerpont te brengen waarmee we naar het eiland Hvar verhuizen. Dus moeten we op tijd naar bed.

Echter niet voordat we nog een laatste avondmaal bij de grillkoning van Lucica hadden genuttigd. Er waren opvallend veel zweden in de zaal en de discjockey speelde van de weeromstuit het hele repertoire van Abba.

Update:
Op tijd naar bed is mislukt….

[ad_2]