Dag 11 deel 2

[ad_1]
Kroatie

Dag 11 deel 2

Ja, wat een gekheid. Ik zal het zelf maar weer doen, want mijn echtgenoot heeft vele talenten, maar voor het schrijven van reisverslagen zal hij eerst nog uitgebreid op cursus moeten voor aleer hij er zijn brood mee kan gaan verdienen.

We waren inderdaad aan het strand, maar ik heb Patrick daar een tijdje alleen gelaten, en mijn windsurfkwaliteiten opgewaardeerd met een opfriscursus hier in Vrboska. Ik had die snelle jongens met hun zeilplanken al een paar dagen in de gaten en toen zag ik dat er hier een heuse watersportschool is gevestigd waar je kano’s, snorkels en van die planken waar je op kunt gaan staan en dan peddelen, hoe heet dat ook weer? Oh ja, een paddleboard kunt huren. Maar ook surfspullen, dus actief als ik ben, ben ik naar Nikita, want zo heet de uitbater, gestapt en gevraagd of hij het me nog eens uit wilde leggen.

Nou, tegen betaling van 400 kuna’s kon dat geregeld worden. Stapt u maar op de plank. Zo gezegd, zo gedaan en ik kan u meedelen dat ik twee uur later met een droog shirt er weer afstapte. Niet een keer omgevallen, weggewaaid of neergestort. Nou was mijn board een beginnelingenboard, zo groot dat ik er met gemak een paar minuten op kon rondlopen en er ook een niet noemenswaardig windkrachtje 2 woeide, dus dan is het ook niet zo heel verwonderlijk. Maar het ging me beter af als toen die keer in Tarifa, waar ik als beginneling met windkracht 4 op de 2 meter hoge golven werd gezet.

Dus dat was mijn middagactiviteit en we moesten op tijd weer terug op ons appartement zijn omdat de wedstrijd Denemarken – Kroatie op het program stond. Zoals altijd, want vier jaar geleden toen wij hier waren was het ook al wereldkampioenschap balletjetrappen met 22 miljonairs op het veld, kijken wij de wedstrijden dan bij Café Sokol op het Petra Hektorovica pleintje waar het altijd goed toeven is. Voetballiefhebbers- en kenners als wij zijn, hebben we de eerste 20 minuten voor het verkeerde elftal gejuicht. Het bleek dat Kroatië in hun uittenue speelde, en Denemarken ook in rood-wit kledij speelt. Vandaar de verwarring. Tijdens de rust van deze spannende interland hebben we wat niet onverdienstelijk fastfood besteld aan de overkant. Gelukkig kwam ons vaste tafeltje net vrij zodat we die groep Engelse jongemannen die achter ons waren komen staan konden ontlopen. Alles wat u aan clichés hoort over deze hooligans is echt waar. Wat een luidruchtige, dronken, leeghoofdige eencelligen zijn dat zeg. Later is er nog een naast ons in de plantenbak in slaap gevallen. De kinderen uit de buurt hebben nog bloemetjes in zn haar gestoken, maar hij knapte er niet vanop. Ruim twee uur later kwamen z’n maten kijken waar hij toch bleef, en hebben hem in delirium meegenomen.

Maar goed, we hadden zitplaats, eten en drinken en de wedstrijd werd verlengd naar een bloedstollende apotheose van penalty’s die door ons gastland glansrijk werd gewonnen. U begrijpt dat wij met hen hebben mee gejuicht en er veel en vaak op hebben geproost. Tenslotte zijn we nog even naar onze vrienden van Antika gegaan om het goede nieuws te vertellen zodat we na alle plichtplegingen moe maar voldaan naar bed konden.

[ad_2]

Source