7.

[ad_1]
We moesten en zouden die poel vinden (zie verslag van gisteren) want we zitten vrij ver het binnenland in en het ontbreekt hier aan noemenswaardige stranden waar men zou kunnen recreëren. Dus wij voor de tweede maal op pad, met offline kaarten in de aanslag en een gedegen voorbereiding zodat dit niet net als gisteren op een fiasco zou uitdraaien. Vier minuten later parkeerden we de auto waar al meer exemplaren stonden, zodat we wisten dat we op het goede spoor zaten. Na een uur lang klauteren en ploeteren door rivierbeddingen, distelvelden en koeienweides, hadden we bijna de hoop opgegeven om dat blauwe vlekje op de googlemaps te vinden. Maar net voor we om wilden draaien zagen we de poel! Hoera! Alhoewel, deze plas water leek in het niets op die van de foto van de VVV. Maar goed water is water, dus wij onze handdoeken aan de waterkant gelegd en recreëren maar! Echter stond het ons een beetje tegen om dit water in te gaan. Het was overduidelijk een drinkplaats voor het grazende vee en ander gedierte, en het aantal watermuggen lag boven het sociaal aanvaardbaar niveau.

Het duurde dan ook niet lang dat we besloten om maar weer terug te gaan naar de parkeerplaats. Dus weer een uur later waren we de hemelsbrede 750 meter weer terug gestiefeld, en want schets onze verbazing? Juist! Het poeltje lag rechts naast de parkeerplaats! Als we iets verder hadden gekeken dan op de smartphone met digitale landkaarten, had ons dat een hoop zweet en tranen bespaart!

Het poeltje leek kleiner dan op de foto, maar het was zeker dezelfde. Alleen zat de bevallige jongeman niet op die omgevallen boomstam, maar goed, een kniesoor die daar over valt. In plaats daarvan waren er twee aardige en vriendelijke hippies die op de vraag of het water dat uit de bergwand het poeltje instroomde drinkbaar was, ons uitgebreid vertelden dat dit het beste water van heel Spanje en al haar overzeese deelgebieden was. Van elk mineraal zat er in elke liter meer dan 100% van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid en het was kraakhelder en fris. Als we het niet erg vonden, gingen ze nu even door met het vullen van hun zelf meegebrachte 20-tal 5-literflessen, want dat duurt met zo’n straaltje wel even.

Natuurlijk mochten wij ook even tussendoor ons flesje vullen en toegegeven: het smaakte prima en was een weldaad na al dat gezwoeg in de campo. En voor de foto zijn we er toch maar even ingedoken. Maximaal 5 seconden want zoals u op de foto kunt zien was het wel héél erg verfrissend.






[ad_2]

Source

3 Reacties

Reacties zijn gesloten.