4.

[ad_1]
Zoals gezegd gingen we op visite bij Hennie en Pieter die we al jaren via via kennen en waarbij we altijd even een bakje gaan doen als we in de buurt zijn. Dat “even” moet u niet te licht opvatten, want zij wonen in de campo, zeg maar buiten-buitenaf, in het Verlaten Land van Colmenar. We moeten dus eerst onze berg af, dan bij Colmenar naar rechts, en via een pas recentelijk gebetonneerd geitenpad, langs diverse ravijnen en afgronden, kom je bij hun prachtige woonhuis, maar niet alvorens eerst een aantal 20+% hellingen te hebben genomen. Maar eenmaal daar werden we getrakteerd op spectaculaire vergezichten over de Montes de Malaga, drankjes en zelfgemaakte empeñadas, en de spontane onvoorwaardelijke liefde van Lúa, de hond die sinds enige tijd residentie heeft ten huize van H&P, en dat alles in ruil voor 2 illegaal uit Noord-Brabant geïmporteerde zakjes worstenbrood.

Het weerzien was hartelijk maar het bezoek was kort, want er was een tafel voor 6 gereserveerd bij Venta Ortega, een lokaal restaurant dat, ergens tussen Riogordo en Comares ligt, waarvoor we dus eerst weer voornoemd geitenpad af moesten en door diverse gehuchten en drooggevallen rivieren heen moesten manoeuvreren om daar te komen. Mocht u daar eens in de buurt zijn, ga er dan gerust eten, maar stop wel twee dagen vantevoren met eten, want de porties zijn enorm en overheerlijk! En Paco, de vrolijke camarero zorgde voor voldoende drank en grapjes. Dus voldaan klommen we veel later weer de berg op om te gaan rusten.

‘s Anderendaags was het weer vroeg op, want we gingen er weer op uit en deze keer gingen we een bezoekje brengen aan Iznajar, een alleraardigst durp gelegen aan een stuwmeer en met een kasteel. Maar zoals vaker hier in het zuiden, zijn al die historische gebouwen boven op een berg gebouwd, teneinde in vroeger tijden de vijanden vroegtijdig in het vizier te krijgen. Men had indertijd nog niet de beschikking over optische hulpmiddelen als verrekijkers en gps-apparatuur. Maar wij hadden nog stramme kuiten van de bergbeklimming van gisteren, dus ging het allemaal erg moeizaam. Maar desalniettemin was het toch de moeite waard en zijn we na de lunch nog even bij het stuwmeer gaan kijken waar vanwege de aanhoudende droogte de waterspiegel historisch laag is, wat geen goed nieuws is voor deze regio.

Weer terug op de voormalig geitenboerderij annex B&B moesten we haasten want ook vandaag gingen we ons culinair laten verassen in Málaga. We waren daardoor iets te vroeg, en hebben we door het heerlijke centrum van deze fijne stad geslenterd. Het was een weerzien van alle straatjes, steegjes en pleintjes waar een gemoedelijke en gezellig sfeer hangt en het mooie late nazomerlicht versterkte de tintelende ambiance.

Het eten vond plaats in restaurant Dynamite net achter het Plaza de Mecer dat gerund wordt door een olijke Zweed en waar de kokkin heerlijke gerechten bereid. Ook hier kunt u gerust gaan eten, want het was zalig!

Vandaag gaan we afscheid nemen van onze vrienden van Aguila Libre en gaan we in een ander deel van Andalucía kijken. Maar daar hoort u later meer over!






[ad_2]

Source

9 Reacties

  1. Leuk geschreven weer Andy!!? Wij vonden het leuk jullie weer gezien en gesproken te hebben ….de worstenbroodjes zijn dit weekend aan de beurt…?? Fijne vakantie verder! ?

  2. Wat is het daar mooi en zo genieten. Hadden het ook wel willen zien. Helaas niet weggelegd vanwege onze slechte benen. Daarom is het juist zo leuk dat jullie dit posten en kunnen wij toch meegenieten van jullie mooie verhalen en foto’s

Reacties zijn gesloten.