[ad_1]
Waarom toch, vraag ik mijzelf af, hebben die Mooren ten tijde van de stichting van Al-Andalus, zo rond de 8e eeuw, gemeend hun dorpen en nederzettingen boven op de talrijke bergtoppen in dit gebied te moeten bouwen.
De algemeen heersende verklaring hiervoor is dat men dan goed overzicht had en men hun vele vijanden goed kon zien aankomen. Maar die voordelen lijken mij niet op te wegen tegen het massaal slijten van knie,- heup, en andere gewrichten om iedere keer maar weer die berg op te moeten klauteren.
Wij hebben het dorp Zahara de la Sierra vanaf ons paradijsje in de Bocaleones vallei te voet bezocht en ondervonden dat dit zeer aan uw kuiten doet. Het hoogteverschil bedraagt zo’n 816 meter en 17 cm over een afstand van 1,8 km.
We kozen ervoor de oude weg naar Zahara te nemen. Vroeger was alles beter, zo zegt men, maar dat geld zeker voor deze weg, die duidelijk beter tijden had gekend.
Maar goed, eenmaal boven waren er natuurlijk spectaculaire vergezichten en natuurlijk ook veel toeristen, want dit dorp is onderdeel van Routa de Pueblos Blancos, de wittedorpenroute, waar voornoemde vakantiegangers uit binnen- en buitenland graag vertoeven. De locale bevolking speelt hier handig op in door veel restaurants en barretjes te exploiteren en zodoende voldoende inkomsten te generen.
De weg terug ging vanzelfsprekend veel makkelijker en sneller en eenmaal terug konden we eindelijk van wat zon genieten, die tot dan toe verstek had laten gaan.
[ad_2]
Laat een reactie achter