Dag 12 – Ocaña

[ad_1]
Ocaña

Nog even over Toledo: u moet niet denken dat wij oude, eenkennige en mensenschuwe antitoeristen zijn; neen echt niet! Ik ontken met klem! Ik gun ieder een kijkje op de bijzonderheden die de moeite waard zijn om te bekijken. Het lag natuurlijk ook gewoon een beetje aan ons zelf. Midden in het toeristencentrum een kamer boeken is natuurlijk ook niet handig. Ook niet qua parkeren in straatjes van amper twee meter breed. We hadden het wat anders moeten organiseren en goed voorbereid op pad moeten gaan. Of beter nog, gewoon een dagtochtje vanaf ons huisje op de finca van Carmen. Maar goed, niet getreurd want alles is toch nog goed gekomen.
En Ik heb begrepen dat Toledo er over een paar jaar nog steeds ligt en dan gaan we het gewoon nog een keer proberen, maar dan anders.

En toen kwam ik per toeval op het interwebje een foto tegen van het Plaza Major van Ocaña. Nu ben ik sinds onze vakantie vorig jaar waarbij we Salamanca aandeden groot fan van Plaza Majoren. Dit zijn in de regel vierkante, ommuurde pleinen waarin tegenwoordig veel horeca is gehuisvest, maar waar vroeger vee- en groentenmarkten werden gehouden, feesten georganiseerd en heksen en misdadigers standrechtelijk werden geëxecuteerd. En Ocaña heeft er dus een. Buitenproportioneel groot voor zo’n klein durp, maar wel stikgezellig. En slechts een kleine 3 kwartier rijden bij Toledo vandaan. Hier gewoon naast de kerk, het klooster en voornoemd plein, maar één toeristische attractie namelijk de Fuente Grande, een fontein uit de renesance die als was- en drinkplaats werd gebruikt, door zowel mens en dier, zo heb ik begrepen.

Lekker geluncht op het plein tussen de Spaanse vrouwen die kennelijk de hele week nog niet hadden mogen praten en dus de gelegenheid te baat namen en vrolijk in rap Spaans er op los ratelden. En geen toerist te bekennen! Zelfs op het vvv kantoor werd geen Engels gesproken.

Na de lunch meteen weer in de huurauto gesprongen want we moesten nog een kleine anderhalf uur rijden naar San Martin de Valdeiglesias over een veel te dure tolweg maar met spectaculaire vergezichten over La Mancha.

Inmiddels was er een fikse noorderwind op gaan steken en bij aankomst op de finca werden we zowat uit onze verschoning gewoeid. Bovendien bleek het hier slechts 25° (boven nul) hetgeen toch fris is in vergelijking met de 35° van afgelopen tijd. Maar ik heb begrepen dat het slechts van tijdelijke aard is, en de temperaturen weer snel hun normale waarden aan zullen nemen.

De komende 10 dagen gaan we hier een beetje uitrusten van onze avonturen en beslommeringen. Mocht u dus even niets van ons vernemen; geen paniek: dan is er gewoon niets gebeurd. Maar je weet het nooit op finca El Parral. Voor je het weet breken de paarden los of zit er een wild zwijn in de moestuin. Ik houd u op de hoogte!








[ad_2]

Source

2 Reacties

  1. Voor een volgend bezoek aan Toledo raad ik jullie de super handige reisgids ‘aan Andy’s hand door het Spaanse land’ van harte aan. Dan komen jullie nooit meer voor onaangename toeristen explosies e.d. te staan ??

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*