Dag 2
Na onze vermoeiende reisdag van gisteren goed te hebben uitgeslapen, bleek er een serene rust over SdC te zijn neergedaald, want zoals het goede katholieken betaamd: op zondag wordt er niet gewerkt!! Op een enkele ongelovige Judas daargelaten waren alle winkels met snuisterijen op slot en zag het er naar uit dat men ook geenszins van plan was hier iets aan te doen. Gelukkig waren er een paar koffiebareigenaars danwel hun employees die het zwarte goud wel wilden serveren aan deze twee uitslapers.
Het ontbreken van de massa toeristen gaf ons een wat beter zicht op de oude stad en we zagen ook dat de wandelaars waar ik gisteren misschien wat misprijzend over was, hier arriveren en een ongemeen respect is hiervoor op zijn plaats. De meesten hebben de originele Camino de Santiago van 775 km achter de rug en dat doe ik ze niet na met mijn pijnlijke enkels en nare knieën.
Het moet de voorzienigheid zijn geweest want op enig moment liepen we voorbij een open deur van een van de kerkelijke gebouwen en besloten een kijkje te gaan nemen want het was toch geen weer. Eenmaal binnen waren we niet alleen: samen met een paar honderd anderen waren we in de hoogmis terecht gekomen. Nu denkt u vast: mooi! Leuk voor jullie, maar ik moet hier even melding maken dat een hoogmis hier een bijzonder element bevat, namelijk de Botafumeiro. Dit is een wierookketel van mythische en enorme omvang welke op hoogtijdagen en andere speciale gelegenheden ( of na donatie van € 350,-; men moet de boel tenslotte wel gaande kunnen houden) wordt gebruikt om ons allen te bewieroken na afloop van de heilige communie. Voor de atheïsten, heidenen en andersgelovigen onder u: dat is het gedeelte van de mis waarbij er brood wordt uitgedeeld en wijn wordt gedronken door de priesters en pastoors. Zie verder Wikipedia of een andere bijbel. Kennelijk had iemand zijn portemonnee getrokken of het was een buitengewone of speciale gelegenheid want de wijn was nog niet op of het ritueel werd aangevangen.
En ik hoor u denken: dat is mooi Andy, maar wat moet ik hiermee? Nou, dat zal,ik u zeggen. De bewieroking geschiedt door de Botafumeiro met zo’n enorme vaart door de kathedraal te slingeren, daar heeft u geen weet van! Met zijn tienen staan daar misdienaars aan de touwen te sjorren dat het een lieve lust is. Dan weer over het hele middenschip, dan weer met duizelingwekkende val vanaf het dak. Met ware doodsverachting werd de Botafumeiro over onze hoofden geslingerd. Als dat touw ooit versleten raakt. Laten we daar maar niet aan denken.
Zoals gebruikelijk mogen er tijdens een mis geen foto’s worden gemaakt, maar toen het spektakel begon kwamen de iPhones, tablets, spiegelreflexen en cameraatjes in handig zakformaat, maar met toch nog redelijk goede beeldeigenschappen uit jas en tas tevoorschijn gehaald. Ik heb mezelf ook niet kunnen bedwingen en ook een korte impressie gemaakt. Dat zal ik separaat in een iets korter bericht aan u doen toekomen wegens de beperkingen van dit platform om geen foto’s ėn filmpjes in een en hetzelfde bericht te mogen plaatsen.
Na dit met groot applaus ontvangen hoogtepunt toch nog even een menu van de dag genomen, wat we achteraf gezien beter niet hadden kunnen doen. Daarna de koffers gepakt en ons naar het treinstation begeven alwaar de nachttrein ons naar Madrid ging brengen. Maar daarover later meer.
Verstuurd vanaf mijn iPad
