Dia terce
El ultima volle dag van deze vakantie is aangebroken dames en heren, en dus zijn we vroeg opgestaan om de volle lengte van deze dag te kunnen benutten en alles nog een laatste keer te kunnen gaan doen. Zo heb ik vanochtend even mijn laatste keer hardgelopen richting het stuwmeer en ga ik zo meteen voor de laatste keer naar de supermercado voor de broodnodige laatste benodigdheden zodat we vanavond ons laatste vino tinto kunnen drinken. Het stemt melancholiek, maar gisteren is besloten snel hier terug te komen, want het is een ons voor de segundo vez erg goed bevallen.
Gisteren was een bewolkte dag die dus prima geschikt was om de turistico uit te hangen in het nabij gelegen stadje Ávila. Gelegen in de Spaanse hooglanden is dit op 1127 meter en 16 centimeter de hoogstgelegen stad van dit land en heeft als toeristische trekpleister een oude, uit de middeleeuwen stammende stadsmuur die het oude centrum volledig ommuurt en die in de avond ook sfeerverhogend verlicht wordt. In het oude centrum is Ieder pand ouder dan honderd jaar door het hotelleriewezen ingepikt en ingezet als slaapgelegenheid voor de vele toeristen die hier kwamen. Kwamen inderdaad, want het gaat kennelijk ook in deze branche niet echt denderend, want er stonden er al weer ettelijke te koop danwel leeg. Ook het groepje Japanners dat ijverig foto’s en video’s stond te maken bestond maar uit 7 oosterlingen terwijl navraag leerde dat dit voorheen er soms wel 20 waren.
Net zoals de even verderop gelegen stad Salamanca heeft men hier een vierkant plein, maar dat valt totaal in het niet bij dat van hun buurstad. Het stadje heeft dus verder niet echt iets bijzonders te melden, en ook de niet echt fraaie jaren 80 nieuwbouw die in dit centrum is weggezet vonden we op zijn zachtst gezegd foeilelijk, maar de wandeling over eerdergenoemde muralla biedt mooie vergezichten en is van harte aan te bevelen. Voor de liefhebbers van kathedraal- en kerkinterieurs is het in de kathedraal van Ávila te doen en kennelijk erg bijzonder want men vraagt per toerist vijf euro om dit te mogen aanschouwen. Caramba! Wij hebben dat niet gedaan en de vijf euro uitgegeven aan dure cola en de entree voor de stadsmuur. In tegenstelling tot Salamanca probeert men hier te Ávila zoveel mogelijk dineros uit onze zakken en portemonnees te kloppen en daar wij daar niet van zijn gediend, waren we er snel klaar.
Wij gaan zo weer naar het strand want de bewolking van gisteren is richting ons thuisland gedreven en er is vandaag geen wolkje aan de lucht. O wel. Even een leuke foto maken!
Ik houd het dus even kort en zal u morgen vergasten op een mooi overzicht van deze 14 dagen. Hasta luego!
Woordenlijst
El ultima – de laatste
Vino Tinto – drinkwater ?
Segundo vez – tweede keer
Turistico – toerist
Muralla – muurtje
Caramba! – goeie grutten!
Dinero – het slijk der aarde
Hasta luego – laters!
