3.

[ad_1]

 

Omdat het zondag was, waren we vrijgesteld van werkzaamheden en konden we op ons gemak de toerist gaan uithangen. En dat deden we in Luz (uit te spreken als Loeshj), een plaatsje dat net aan de andere kant van Lagos (klinkt als Lagoeshj) ligt. Vanuit Odiáxere (uitgesproken als Odiashjer) slechts 16 minuten rijden, maar wat een verschil met ons dorp zeg.
Odiáxere is een zogenaamd lintdorp, een nederzetting die langs een doorgaande weg is ontstaan. En eigenlijk is het een foeilelijk plaatsje, sorry dat ik het zeg. Het enige mooie is de oude molen en de weg naar Lagos. Vooruit, het kleinschalig vakantieresort Quinta O Salto waar wij verblijven is ook een pareltje, maar verder…
Maar goed, wij dus naar Luz want er was, zo vond ik op internet, een feiria. Dat is Portugees voor feest, en dan zijn wij natuurlijk van de partij. Het hoogtepunt van de feestelijkheden was een processie met de beeltenis van de heilige maagd Maria, wat altijd veel bekijks trekt.
Luz zelf is een toeristisch toeristenoord met alleen maar toeristen en een handvol Portugezen werkzaam in de toeristenbranche, maar ondanks de vele (vooral Britse) toeristen was het niet vervelend. Het was weer eens wat anders.
Het strand was functioneel ingericht met ligbedjes die werden verhuurd, een watersportschool en vooral veel kinderen. Niets voor ons dus. De boulevard echter was prima geoutilleerd en we hebben er een heerlijke cerveja en een lekker tussendoortje gescoord. Daardoor misten we wel de zumbalessen.
Het katholieke geloof is niet mijn geloof, ik heb me zelfs in een boze bui officieel uit laten schrijven, maar ik vind de uitingen vaak mooi en zeker als het moeder Maria betreft. Zij heeft nog wel een plaatsje in mijn verder atheïstisch hart.
Zoals het hoort in de zuidelijke staten van Europa, begon het de rondgang een half uurtje later, mede door het langdurig stemmen van het instrumentarium van de plaatselijke fanfare, maar het wachten was de moeite waard. De fanfare ging voorop met daarachter het lokale brandweerkorps met de beeltenis van een mij verder onbekende heilige, waarna een delegatie van een elitekorps Nossa Senhora da Luz op de schouders tilde en de optocht volgde.
Tussendoor nog even naar huis voor de laatste instructies van Peter en Marjo voordat zij naar Nederland vertrokken, maar daarna toch weer even terug gereden, want waar Engelse toeristen zijn, zijn ook goede curry restaurants en we hadden de keus uit 3, waar de laatste toch de beste bleek.
Tijdens het eten werden we getrakteerd op een live optreden op het podium aan het strand van niemand minder dan (sorry, naam is niet terug te vinden) een synthesizer artiest die zijn hele repertoire moest vertolken. Daarna was het de beurt aan de lokale folklore band Deja Vu, die ook veel nummers ten gehore brachten, maar die duurden gelukkig maar maximaal 1 minuut.

Kan een afbeelding zijn van 6 mensen, oceaan, natuur en luchtKan een afbeelding zijn van 6 mensen en luchtKan een afbeelding zijn van 3 mensen, palmbomen, oceaan en strandKan een afbeelding zijn van boom en lucht
[ad_2]

Source

Geef als eerste een reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*